7-4-17 until 9-4-17: Flight to Australia

Zoo, dan is de eerste reisblog alweer geschreven. Een vlucht van 24 uur down under naar de andere kant van de wereld. Die begon op Schiphol meteen al lekker… Ik had mij verkeken op de voorschriften voor het meenemen van bagage in het ruim. (23 kg mocht worden meegenomen in 1 koffer bleek later als ik de voorschriften goed had gelezen) In de veronderstelling eerst dat het gewicht in meerdere koffers zou mogen worden verspreid kon ik gelijk bij het inchecken van de bagage op Schiphol al lekker aan de slag door te herpakken van twee naar 1 koffer die het ruim in mocht. (Nu hoor ik mensen al denken en zeggen, dit is ook iets wat Matthé alleen maar kan overkomen ) Gelukkig naar een drastische herpakking die ik samen met mijn moeder had gedaan kon 1 koffer zwaarbeladen het ruim in, en kon ik de andere koffer als handbagage meenemen.

Toen dit was geregeld kwam natuurlijk een lastig moment…. Afscheid nemen van je ouders en zusje…. Na de nodige knuffels en een klein traantje van toch wel beide kanten moest ik me melden voor de douane check. (Sommigen weten waarschijnlijk nog wel het verhaal met mijn officiële naam wat niet correspondeert op mijn visum en vliegticket. Gelukkig ging dit bij de eerste controle goed)

Voordat ik ging boarden heb ik nog kennis gemaakt mijn mede NL EF-studiegenoote Renske Wartena die ook naar Sydney gaat. Naar de nodige verhalen te hebben uitgewisseld onder het genot van een starbucks icecoffee ben ik uiteindelijk met een beetje haast naar de gate gelopen. De boarding was namelijk al 30 minuten bezig en zou over 15 minuten sluiten.  Enkel was het gehaast niet helemaal nodig omdat er een vliegtuig met passagiers die met ons meemoesten vertraging had. Dit resulteerde ook voor ons een vertraging van 30 minuten. Uiteindelijk ging ik 21:15 uur de lucht in met onderweg een tussenstop te Kuala Lumpur en Jakarta voordat ik in Sydney zou aankomen.

De eerste vlucht naar Kuala Lumpur duurde 15 uur die best goed te doen was. Onderweg werden we goed bediend door de KLM en hadden we een rustige vlucht gehad zonder al te veel turbulentie. Omstreeks 14:30 uur (tijdsverschil van 6 uur) kwamen we aan op de luchthaven. Omdat het vliegtuig moest worden schoongespoten en getankt moest iedereen voor +/- 40 minuten het vliegtuig verlaten. Voor mij even de gelegenheid om dit vliegveld te bekijken. Zodra ik het vliegtuig uitstapte kwam de klamme warme lucht (van ruim 34 graden) gelijk vol tegen me aan. Je zal elke dag maar zo naar je werk moeten….

Na een verkenning te hebben gedaan op het vliegveld wou ik voor het boarden nog even naar de wc. Enkel toen ik de wc-deur openmaakte (waren alleen maar hokjes) kreeg ik gelijk ook het inzicht in de Aziatische toiletvoorziening.  Gelukkig waren er 200 meter verderop nog normale Europese toiletten met gewone wc’s en pisbakken

Toen ik terugkwam om in te stappen werden we gecontroleerd door de Maleisische douane. Deze waren erg streng. Alle spullen elektronisch of niet moesten worden uitgestald en konden door de douane worden gecontroleerd. Hierdoor werd onder andere mijn Go Pro helemaal uit elkaar gehaald zodat ze zeker zouden weten of er geen drugs in zat verstopt. Daarnaast moesten schoenen/ sokken en truien ook even uit zodat de douane kon controleren of er niks in de binnenste zomen was verstopt. (Dit schijnt nogal eens te gebeuren) Met klam weer erbij was het al met al geen prettige bijkomstigheid voor je neus. Maar naar deze handelingen en een stempel in mijn paspoort kon ik het vliegtuig weer in en werd de reis voortgezet naar Jakarta.

Hier kwam ik +/- twee uur later aan 17.30 uur ( 6 uur tijdsverschil) en zou ik moeten wachten tot +/- 23.30 uur voordat mijn aansluitende vlucht naar Sydney zou vertrekken. Ik had verwacht dat de Indonesische douane veel strenger zou zijn in controles, maar dit viel reuze. Snel en efficiënt werd mijn paspoort gestempeld en kon het lange wachten beginnen. Enkel trok ik de nodige aandacht in de vertrekhal omdat ik als enige blanke lange jongen daar zat. Het duurde dan ook niet lang voordat er een klein meisje met haar vader naar mij toekwam met de vraag “ Excuse me, but can we make a picture from you and my daugther “ . Lachend gaf ik aan dat dat geen probleem waarna er ineens nog 5 kwamen aanstormen. Hopelijk zijn ze later nog ergens traceerbaar J De vader van het eerste meisje vroeg waar ik vandaan kwam, en toen ik zij Nederland hebben we een heel gesprek gevoerd. Hij had namelijk gewerkt op een schip in Rotterdam. Ook kwam ik in contact met twee leeftijdsgenoten die op reis waren naar Shanghai waar ze voor 9 maanden op een cruise zouden werken als bediende in de keuken. Na hiermee ook hele gesprekken te hebben gevoerd heb ik een typisch Indonesisch gerecht van hun gegeten, (monty’s) en heb ik hun getrakteerd op een Hollandse stroopwafel. Het laat maar weer zien hoe makkelijk je met iemand contact kan leggen door de simpele woorden “ Hi, where do you come from en where do you go…?” Zo vlogen die 6 uren ook om en voordat ik het wist moest ik Jakarta alweer verlaten.

Met Garuda zou ik het laatste stuk vliegen van Jakarta naar Sydney. En hoewel ik veel negatieve verhalen over hun had gehoord beveel ik ze van harte aan. Dit misschien mede omdat ik 1 rij voor mij alleen had J

Na een vlucht van ruim 7 uur kwam ik aan op het vliegveld van Sydney genaamd Kingsford Smith International Airport. (tijdsverschil 10 uur)  Ondertussen was ik vanaf vrijdagavond aan het reizen en met tijdsverschil rekende al dik 24 uur onderweg. Daarom was ik blij dat ik geland was, en wou graag snel naar het gastgezin. Enkel waren er meerdere vliegtuigen tegelijk geland waardoor de wachttijden bij de douane opliepen tot ruim een uur. Toen ik aan de beurt was mocht ik gelukkig naar een snelle check doorlopen, en werd er geen probleem gemaakt over de extra e in mijn paspoort.

Enkel werd deze snelle handeling gelijk weer gestraft toen ik de bagage van de band moest afhalen. Het duurde namelijk erg lang voordat mijn bagage op de band lag, en na 45 minuten kwam op de schermen te staan dat de laatste bagage was gedropt op de band zonder dat ik mijn koffer had gezien. Met het ergste scenario’s al in mijn hoofd ben ik naar een douanier gegaan met de vraag wat ik nu moest doen. Hij gaf aan dat ik hem even mocht volgen waarna ik zag dat mijn koffer tussen een ander stapel koffers aan de zijkant was gelegd. De douanier gaf aan dat ze bij de eerste check door de camera hadden gezien dat er twee potjes vloeistof in zaten. Ook de (drugs)/speurhond snuffelde aan mijn koffer alsof er drugs / verdovende middelen in zaten. Dit waren medicijnen voor mijn oor dus nadat ik mijn doktersverklaring liet zien, was het snel opgelost en kon ik mijn koffer meenemen.

Een taxichauffeur zou mij brengen naar mijn gastgezin, maar omdat ik ondertussen ruim twee uur later dan gepland in de aankomsthal was aangekomen dacht ik dat hij al was vetrokken. Dit was gelukkig niet het geval, en nadat we elkaar de hand hadden geschut zijn we snel vetrokken omdat het gastgezin er ook vanuit ging dat ik rond half 12 zou arriveren. (Was dus ondertussen +/- half 2)

Mijn gastgezin woont in Fairfield. Dat is een soort Diemen van Amsterdam. Het is een onderdeel van Sydney, maar voordat je in de binnenstad bent moet je 45 minuten reizen met de trein. Voor de geïnteresseerden woont mijn gastgezin te (7 francis Street 2165 Fairfield, Sydney) Het is een rustige woonwijk waarin vooral veel Aziaten wonen. Mijn gastgezin (host) is dan ook een Thaise vrouw van in de 30 die samen met haar broer en zijn vriendin hier woont. Tevens heb ik een roommate uit Japan die ook studeert in de EF school in Sydney. Dit is vanwege veiligheid zodat wij bij problemen altijd met twee zijn. Naast ons twee hebben ze nog een derde EF-Student opgenomen uit Spanje die ook studeert aan de EF school in Sydney. Al met al een druk gezin die telkens wijzigt omdat ze bij vertrek van een van ons gelijk een nieuwe aannemen.

De rest van de dag heb ik vooral besteed aan kennis maken / koffer uitpakken en in de zon liggen (De temperatuur voor die dag lag op dik 28 graden) Morgen zal ik om 08:00 uur moeten beginnen aan mijn eerste college uur. Dat betekend dus vroeg op staan….