6-6-17 until 9-6-17: Uluru

6 juni 2017 - Uluru, Australië

De wekker ging vanochtend om 05:20 omdat vandaag de driedaagse tocht naar de Uluru zou starten. Deze tour ga ik samen doen met Joël die ik had leren kennen op de EF school in Sydney. Omdat zijn vliegtuig vroeg in de morgen zou landen werd hij door de shuttleservice vanaf het vliegveld halverwege opgepikt door onze bus. De tocht naar de Uluru was ongeveer 7 uur. Onderweg hadden we verscheidende stops gemaakt waardoor er onder andere de gelegenheid was om een ritje te maken op een kameel. Die kans liet ik natuurlijk niet aan me voorbij gaan waardoor ik ook nu kan afstrepen dat ik op een Australische kameel heb gezeten.

In de volgende stop gingen we langs de kant van de weg in the middle of nowhere zoeken naar takken voor het kampvuur die avond. Daarna hadden we nog 2 stops bij wegrestaurants voordat we aankwamen bij bij de camping die ongeveer op een halfuurtje van de Uluru afligt. Dit "dorpje" is speciaal gebouwd zodat het Abborginalgebied beschermd bleef. 

Na de lunch gingen we niet naar de Uluru, maar naar de andere berg in het National Park. Namelijk de Kata Djulla. Veel toeristen weten niet eens dat deze berg bestaat, maar ze staan beide op de werelderfgoedlijst. Na een hikingtocht van ongeveer 30 minuten waren we tussen de bergen wat prachtigste foto's opleverde. Op de terugweg stopte we ook nog bij een uitzichtpunt waar we onder ander de foto hadden gemaakt waar het net leek of je de Uluru tussen je vingers hield. Daarna gingen we wel richting de Uluru om de zonsondergang te zien. Met wat champagne en hapjes konden we het kleurenspel van de berg aanschouwen. Dat veranderd namelijk naarmate de zon steeds lager gaat staan. (Van vel oranje naar donkerbruin, zie hiervoor de foto's) Toen de zon onder was gingen we terug richting het kamp waar een heerlijk diner op ons stond te wachten. Daarnaast werd er wijn uit de streek geschonken. (En ja, zelfs ik heb hier geleerd wijn te drinken) En onder het genot van een wijntje hebben we toen met een groepje nog tot middernacht bij het kampvuur gezeten waarvan we de takken zelf die middag hadden gezocht.

Omdat we de volgende ochtend om 05:45 het kamp voor de zonsopgang weer zouden verlaten zochten we rond 12 allemaal ons bed op.

De volgende ochtend werd vanaf 05:05 het traditionele lied "We will rock you" afgespeeld op boxen wat ervoor zorgde dat iedereen binnen 15 minuten aan het ontbijt zat. Rond 05:45 verlieten we het kamp in de richting van de Uluru om de zonsopkomst te zien. Dat geeft de rots ook een hele mooie kleur. Toen we aankwamen rond 06:15 gingen we een wandeling van 8 kilometer om de berg maken waardoor we ondertussen de berg van alle kanten bij zonsopkomst konden aanschouwen. Vanaf een afstand lijkt het namelijk dat de rots een vlakke ronde rots is, maar hoe dichterbij je komt hoe meer je ziet dat dit gezichtsbedrog is. Onderweg konden we ook de schilderingen bekijken die de Aboriginals hadden gekerfd in de rotsen, en konden we tevens een kijkje nemen bij de "Watherholes" Dit zijn gebieden die water vanuit de berg opvangen wanneer het regent. (Vaak regent het namelijk niet, maar als het regent komt het ook met bakken tegelijk uit de hemel) Dat water wordt dan opgevangen in die holes. Op bijgevoegde foto's is goed te zien waar het water langsgaat omdat daar grote zwarte strepen staan.

Toen we terugkwamen bij de bus hadden de gidsen een tweede ontbijtje gemaakt bestaand uit fruit met traditioneel zelfgemaakt rozijnenbrood. Een lekkere weghapper als je 8 kilometer hebt gewandeld.

Daarna kregen we een rondleiding van een echte aboriginal wat ervoor zorgde dat ik voor het eerst ook een foto van hun kon maken. De aboriginal vertelde over bepaalde muurschilderingen en liet zien wat bepaalde vertrekken voor betekenis hadden. Na nog een bezoek aan het lokale museum zat de tour bij de Uluru erop en gingen we terug naar het kamp voor een lunch. Daar kregen we een kamelenburger voorgescholteld wat hier in het midden van Australië meer wordt gegeten dan kangaroovlees. Simpelweg omdat hier veel kamelen leven. 

Daarna vertrok de bus richting Kings Canyon wat ongeveer 4 uren reizen met de bus zou zijn. Toen we daar rond 17:00 aankwamen konden we opnieuw de zonsondergang bewonderen vanaf de heuvels. Dit leverde wederom mooie foto's. Rond 18:00 was het eten klaar en toen we klaar waren was het kampvuur al aangestoken. Met een drankje was de mogelijkheid marshmallows te roosteren en werd er later op de avond brood gebakken. Tevens kreeg iedereen de kans om na een korte uitleg te spelen op een digiridoo. Ik bleek als enige wat geluid uit de digiridoo te krijgen, en zelf de aboriginal was zo verbaasd dat hij hoopte dat ik er eentje zou kopen om thuis verder te oefenen. Bij het horen van de prijs moest ik helaas weigeren, maar er werd toen zo'n scherpe korting gegeven dat ik nu in het trotse bezit van eentje ben.

Die zondagochtend gingen we Kings Canyon tocht van drie uur doen. Omdat we ook hier de zonsopgang vanaf de berg gingen bekijken was brekkie om 05:15 en verlieten we het kamp om 05:45. Toen we daar aankwamen hebben we een prachtige tocht gemaakt waarvan wederom de foto's het beste beeld geven. Onderweg vertelde onze gids bij alle dingen hele verhalen wat het nog leuker maakte. Na de tocht gingen we nog een keer terug na het kamp voor een lunch en kon daarna de tocht richting Alice Springs terug beginnen. Een tocht van ruim 7 uur opnieuw.

Rond 19:45 kwamen daar aan, en helaas was er deze keer geen fout gemaakt waardoor ik nu weer eens in een echt hostel kwam. Wel een gezellige een want ik sliep met 4 andere Nederlanders op een kamer. Daarnaast nog 2 Duitsers / 3 Australiërs / 2 Denen en Joël. Na een steak en een borreltje achteraf zochten de meesten hun bed op omdat zij morgen gingen beginnen met de Uluru tour. Ook voor ons was na 3 dagen van reizen / vroeg opstaan en veel wandelen de leg er wel een beetje uit waardoor wij ook richting de slaapzaal gingen.

De volgende dag bestond helaas uit het wassen van kleding en het proberen van alles in de backpack te proppen. Nadat dat was gedaan hadden we nog wat gegeten in de stad en bracht daarna de shuttle service ons terug richting het vliegveld.

Hier duurde het nog twee uur voordat het vliegtuig richting Cairns zou vertrekken. Dus onder het genot van het laatste lokale "Alice Gold Biertje" en een Zwitsers kaartspelletje was de tijd zo om en konden we vertrekken richting Cairns. Hier bestaat het progamma onder andere uit snorkelen en duiken in het Great Barrier Rif / bungeejumpen / jungle tocht en de watervallen. Ook weer hele leuke dingen dus in het vooruitzicht.

Foto’s